٦- د عبدالله بن ابي بکر (رضي الله عنهما) دريځ دا په ډاګه کوي چې ځوانان د ټولو اصلاحي حرکتونو په کاميابۍ کې لوى او مهم اثر او رول لري. ځوانان د هر اصلاحي دعوت د ملا د تير حيثيت لري، د قربانۍ او سرښندنې ميدان ته د دوى وړاندې کيدل، دعوتونه په ډيره چټکۍ او بيړې سره د فتحې او بري په درشل دروي. ګورو چې لومړني مؤمنان ټول ځوانان دي، د بعثت په وخت کې د رسول (صلى الله عليه وسلم) عمر (٤٠) کاله ؤ، ابوبکر (رضي الله عنه) درى کاله ور نه کشر ؤ همدا راز عبدالله بن مسعود او عبدالرحمن بن عوف، الارقم بن ابي الارقم، سعيد بن زيد، بلال بن رباح، عمار بن ياسر او … (رضي الله عنهم) ټول ځوانان وو چې د دعوت پيټى يې په اوږو واخيست، او پدې لارکې يې ډيرې قربانۍ ورکړې، ډير دردونه، غمونه او ظلمونه يې وګالل. د همدوى د مټو په زور اسلام بريالى شو د خلفاء راشدينو دولت قايم کړاى شو، اسلامي لوى لوى فتوحات تر سره شول، او د همدوى له برکته مونږ ته اسلام راورسيد او مونږ يې له ګمراهۍ، جهل، کفر، بت پرستۍ او هر ډول فسق او فساد نه آزاد کړو، او د هدايت په نور يې مشرف او منور کړو.
٧- د رسول (صلى الله عليه وسلم) د هجرت په وخت کې د عائشې او اسماء (رضي الله عنهما) موقف دا په ګوته کوي چې ټول اسلامي او اصلاحي دعوتونه د ښځو همکارۍ ته زياته اړتيا لري، ځکه ښځې د پاک او نرم زړه، زياتې عاطفې او نيک احساس درلودونکې دي، او ښځه چې يو ځل په کوم شي ايمان راوړي، بيا په هر ډول شرايطو او له هر راز مشکلاتو ګاللو سره ټينګ ساتي، خلک ورته راوبولي، خصوصا د خپل ميړه، وروڼو او زامنو د قناعت حاصلولو لپاره ډير څه کولاى شي.
د رسول (صلى الله عليه وسلم) په دوران کې په اصلاحي جهاد کې د ښځو برخه او ونډه ا له هيچا پټه نده، تاريخ په زرينو کرښو ليکلې، او اوس مونږ ته د دې اعلان کوي چې اسلامى حرکتونه تر هغې پورې ناقص او د لږ اثر درلودونکي دي تر څو چې ښځې پکې برخه نه وي اخيستې او د ښځو با ايمانه، پاک، د نيکو اخلاقو او عفت درلودونکى صف نه وي جوړ شوى، ځکه زمونږ په عصر کې يوازې ښځه کولاى شي چې عفت، اخلاق، پاکي… د ښځو په مينځ کې تيت کړي، نارينه پدې ميدان کې څه زيات اثر نه لري. او سرسيره پردې همدا با ايمانه ښځه، يا مور وي او يا به ماندينه وي چې هر يوه يې خپل ارزښت او اغيزه لري. کشران او مشران اصحاب (رضي الله عنهم) تابعين (رحمة الله عليهم) چې د اسلامي دعوت داعبان وو د هغو ښځو د لاس ميوه ده چې نوموړى عالم، د لوړ همت خاوند، د دنيوي او اخروي ښيګڼو درلودونکى نسل يې پخپلو غيږو کې روزلى او ورته يې اسلامي اخلاق، ادب، د اسلام لاره او له رسول (صلى الله عليه وسلم) سره مينه ورزده کړيده.
اوس مونږ بايد پدې حقيقت ځان پوه کړو، هلې ځلې پيل کړو تر څو پيغلې او ښځې د ښځو په مينځ کې د اسلام او اصلاحي دعوت بيرغ اوچت کړي. ښځې د امت له نيمايي نه زياتې دي، نو د دې هدف د تحقق لپاره مونږ بايد خپلې لوڼې او خويندې په صحيح اسلامي مدرسه کې د شريعت د زده کړې لپاره تشويق کړو، او هر څومره چې د با ايمانه ، پاک سيرته، په شريعت پوهه، باعفته، له رسول (صلى الله عليه وسلم) سره مينه لرونکو او نيک اخلاقه ښځو شمير زيات شي په همغه اندازه به اسلامي اصلاحي دعوت په وړاندې ځي او ټولنه د داسې ورځې په خوا چې هلته به اسلامي شريعت حاکم وي نژدې کيږي او دا ورځ ليرې هم نده (ان شاء الله).
د ثور په غار کې په رسول (صلى الله عليه وسلم) او ملګري باندې يې د قريشو سترګې ړنديدل، همدا راز د غار په خوله د غڼې تارونه اچول، او د مرغانو هګۍ اچول او ځالې جوړول، په رسول (صلى الله عليه وسلم) باندې د الهي عنايت او رحمت دومره لوى مثال دى چې زړونه ريږدوي او دا راښيي لکه څرنګه چې الله (جل جلاله) خپل رسول (صلى الله عليه سلم) د مشرکينو له لاسه وساته، همداسې په هر عصر کې هر مخلص داعي د شدت، غم او سختو حالاتو په وخت کې د الله له خوا ساتل کيږي، ډير ځله د دښمنانو سترګې پرې ړنديږي، زيان او شر نشي ورسولى. د ثور په غار کې د رسول (صلى الله عليه وسلم) او ابوبکر (رضي الله عنه) ساتنه د الله (جل جلاله) ددې ارشاد تصديق کوي چې فرمايي: ((إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الأَشْهَادُ)). (المؤمن ٥١) (باور ولرئ چې مونږ د خپلو پيغمبرانو او مؤمنانو مرسته ارو مرو ددې دنيا په ژوند کې هم کوو او په هغه ورځ به يې هم وکړو چې کله شاهدان ولاړ وي).
او هم: ((إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنْ الَّذِينَ آمَنُوا…)) (الحج: ٣٨)
(بيشکه چې الله له هغو کسانو څخه دفاع کوي چې ايمان يې راوړيدى تصديق کونکي دي).
